خشم الله و آتش دوزخ

آیا خداوند آن چنان خودخواه است که همه باید فرمانبردار او باشند؟ وگرنه همه را در آتش جهنم خواهد سوزاند و خاکستر خواهد کرد؟ با اینکه چهره آفریدگار از دید فرهنگ ایرانی شاد و مهربان و از دوستداران آفریدگان شناسانده شده است و همه جا سخن از مهر و بخشندگی و رهنمایی او بمیان آمده و از هز چه کژاندیشی و اهریمنی باشد بدور و بیزاز است، ولی الله آمده در کلام الله آن چنان ترس آور و دهشتناک است که شنیدن نامش مو بر اندام آفریدگان راست میگردد، چه او در قرآنش میگوید بی هیچگونه پرس و جویی نخست همه آفریدگان را به آتش سوزان جهنم میسپارد و سپس رسیدگی را اغاز مینماید تا هر کسی که از دید او بیگناه شناخته شود از آتش برهاندو درست به گونه فرمانیکه آیت الله های جانشین رسولش میدهند، که نخست سد ضربه تازیانه میکوبند و سپس به جوخه آتش میسپارند. شاید از اینکه الله چنین دستوری داده باشد دودل باشید پس چه بهتر این آیه شریفه را با هم بخوانیم: سوره مریم(19) آیه های 71 و 72 « و هیچیک از شما(نوع بشر) باقی نماند جزآنکه بدوزخ واردشود و این حکم حتمی پروردگار است. پس از ورود همه در دوزخ ما افرادی را که خدا ترس و با تقوی بوده اند از جهنم نجات خواهیم داد و ستمکاران را فرو گذاریم تا در آن آتش بزانو در افتند. » آیا این الله خشمگین درنده خوی آمده در قران همان خدای مهربان ما ایرانیان است یا خدای بلد مکه؟ چه بیگذشت ترین فرمانروایان سنگدل جهان با کشتارگرانی همچون خمینی و خلخالی و دیگر قاضی نماهای دادگاههای انقلاب اسلامی نخست میپرسند و سپس کیفر میدهند. پذیرفتن چنین چیزی آنهم بنام فرمان خدا اگر چه بدور از خرد مینماید ولی چه میتوان کرد که در کلام الله رهاورد محمد موجود است. گردآورنده: شاهین کاویانی